SannQ - Van die dingen - Gedichten en Korte Verhalen

Dromen van de dood

Deed hij
Iedere nacht

Het maakte hem misselijk van de pijn
Om hem roerloos te zien liggen
En zich te realiseren dat
Van al het leven dat hij ooit met zich meedroeg
Niets meer te bekennen was

Hij raakte hem voor de laatste keer aan
Rook aan zijn haar
Kuste hem vaarwel

Iedere nacht
Opnieuw

En wanneer hij ontwaakte

Was er opluchting
Maar bij het voelen van de koude plek naast hem in bed
Sloeg de opluchting
Om in teleurstelling

En bitterheid

Omdat zijn liefde
De liefde
Waarvan hij dacht
Dat die eeuwig zou duren
Er niet meer was

En de rest van de dag
Zou hij vullen met het dagdromen
Van zijn eigen dood

Zodat hij 's nachts
Al dromend van de dood
Zijn liefde voor de laatste keer
Vast kon houden
De geur van zijn haar in zich op kon snuiven
En zijn lippen vaarwel kon kussen

Dromen van de dood
Was zijn leven