SannQ - Van die dingen - Gedichten en Korte Verhalen

Onopvallend?

In de wachtkamer
Bij de tandarts
Was het stil

Vroeger stond er nog wel eens
Een muziekje op

Sky Radio
Niks speciaals

Misschien
Bedenk ik me nu
was het om de aandacht van
De wachtkamer zelf
Af te leiden

Het was een donkere wachtkamer
Met van die plastic stapelstoelen
In een kleur die ergens tussen rood en oranje in ligt
Tijdschriften uit De Leesmap rommelig op een tafeltje
En duploblokes verspreid over het
Harige vloerkleed

Bovendien bevond de praktijk zich in een
Ik zal het netjes beschrijven
Niet zo prettige buurt

Nu niet meer
De tijden zijn veranderd
De praktijk ligt in een van de duurste wijken
Van de stad
Het is er rustig en vredig
Een fluitend vogeltje
Groene bomen in de zomer
En in de winter
In ieder tuintje een nette sneeuwpop
Compleet met wortel en sjaal

Ook de wachtkamer zelf ziet er beter uit
Netter
Schoner
Modieuzer
Om niet te zeggen
Piekfijn in orde

De plastic stapelstoelen hebben plaatsgemaakt
Voor heerlijk zittende designers
De kleur
Lichtgeel
Is ronduit lelijk
Maar het valt niet op
Omdat ze zo mooi aansluiten bij de tint van het parket

Zeven stuks
Staan er
Ze hebben armleuningen
En staan
Bovendien
Minstens dertig centimeter van elkaar verwijderd

Dit om de privacy van de cliënt te waarborgen
Vroeger kon het nog wel eens voorkomen dat
Een te dikke dame
Zich tussen jou en dat oude mannetje met dat kunstgebit wilde persen
Maar dat behoort gelukkig tot het verleden

De tijdschriften van De Leesmap hebben plaatsgemaakt
Voor de Elsevier en Vrij Nederland
En hangen in een speciaal designer
Tijdschriftenrek
Zo ver van de stoelen verwijderd
Dat je er bijna geen durft te pakken

En zelfs de duploblokjes liggen keurig
Gerangschikt op kleur
In een klein bakje met een kinderboekje
Dat er op zo'n manier is ingezet
Dat je doet vermoeden dat dit het werk is van
Een heuse etaleur

Maar hoewel de hele kamer er piekfijn uitziet
Is er een ding
Dat opvalt
En hoewel het bedoeld is
In het oog te springen
Doet het dat op de verkeerde manier

Naast het designer tijdschriftenrek
Hangt een ordinair
Wit A4tje
Dat nota bene voor de helft leeg is
Op de andere helft
De bovenste
Staat een zin getypt
In het ordinaire lettertype Arial
Dat de mensen verzoekt hun telefoon in de behandelkamer uit te schakelen
SVP UITGESCHAKELD
Staat er plots geschreven
Met een grotere letter dan de voorgaande woorden
Om nog even extra te benadrukken dat het
Echt belangrijk is
Heeft de schrijver van dit briefje gekozen voor
Een dikke zwarte streep
Alleen staat deze
Dikke zwarte streep
Niet alleen onder de twee bovengenoemde woorden
Maar ook dwars over het vel
Zomaar
In het niets
Het woord
UITGESCHAKELD
Is op de een of andere manier
Ook nog eens naar het midden van het papier geschoven
Schuin onder SVP

Kortom
Het ziet er niet uit

En het ergste is nog dat
Het ordinaire A4tje
Met een stuk of 9 belachelijk grote stukken plakband
Aan de muur bevestigd is

Kortom
Het ziet er niet uit

Maar net op het moment
Dat je je afvraagt
Welke malloot in godsnaam
De zo perfect geregisseerde sfeer
Van de wachtkamer zo verpest heeft
Word je de behandelkamer in geroepen
Met je telefoon
Uiteraard
Nog altijd niet
Uitgeschakeld