Misplaatst
Als een vulkaanOverspoelde
Het gelach
De geluiden
Van de Stad
Ze keek angstig
Van alle
Vaak wijd opengesperde
Monden
Die dit kolossale geluid
Wisten te produceren
Naar de
Muren van de kamer
Die de hoeveelheid frequenties
Nauwelijks aan leken te kunnen
Ze hield haar handen
Voor haar oren
En kneep haar ogen dicht
Toen
Werd het minder
Het geluid ebde langzaam weg
En in de verte
Hoorde ze het geruis van de stad weer
Ze deed haar ogen open
Tweeëntwintig paar ogen
Keken haar aan
Vol schaamte
En de lippen
Stijf op elkaar
Geplaatst door SannQ op 30-10-2009
Delen: