SannQ - Van die dingen - Gedichten en Korte Verhalen

Ongemakkelijk

Ze roerde door haar koffie
Tikte het lepeltje af
En legde tot slot het lepeltje naast
Het kopje

Ze keek naar haar vriendin
Die vanachter haar grote glimmende
D&G zonnebril
De voorbijgangers spotte

Ze vroeg zich af wat haar vriendin
Nu zou denken van deze provinciestad
Waar ze zelf opgegroeid was
Maar die ze sinds ze naar de randstad was verhuisd
Geen blik waardig meer had gegund

Zou ze met minachting neerkijken
Op de vele Zeeman tasjes die passeerden
Of zou ze het stiekem ook wel eens missen
Ze durfde het haar vriendin niet te vragen

Wat gek was
Want vroeger spraken ze over alles
Ze kenden elkaar van binnen en buiten
Dachten altijd dezelfde dingen
Hoewel ze nooit woorden nodig hadden gehad
Elkaar te begrijpen
Praatten ze honderduit

Maar nu
Bleef het bij gissen

Haar vriendin pakte haar glas Prosecco
Rook er even aan voor ze zuinigjes een slok nam
Vroeger zwoor ze bij bier
Niemand die hen daar vanaf kon brengen

Wijn was voor mietjes en kakkers
Zei ze altijd

Nu was zij zelf een kakker
En getrouwd met een mietje

Schoot het door haar hoofd
En ze kon een klein lachje niet onderdrukken

Haar vriendin hield haar glas netjes tussen haar vingers
En vroeg wat er was

Ze schudde haar hoofd
Dacht even na
En zei toen
Dat ze aan vroeger dacht

Haar vriendin keek haar
Vanachter haar zonnebril aan
Was even stil
Alsof er nooit een vroeger geweest was
Maar begon toen langzaam maar zeker
Te lachen

Eerst ongemakkelijk
Maar daarna
Voluit