Het Besef
VermoeidLiep ze naar buiten
Zich afvragend
Hoe het verder moest met die deadline
En tegelijkertijd
Of er nog iets over was
Van de zomer
Waar ze zo aan toe was
Ze liep verder
Haar ogen loom
En zwaar
Maar het duurde nog even
Voor het tot haar doordrong
Dat de tegels
Waarop zij haar moeie voeten zette
Bedekt waren
Met de goudbruine blaadjes van de bomen
Die zij zo vaak bekeken had
Van achter het raam
Toen ze diepgroen waren
En vrolijk iedere dag
Vanaf de hoge bomen naar haar wuifden
Ze zuchtte eens diep
Terwijl ze haar jas wat hoger dicht knoopte
De zomer
Hij was gekomen
Maar ook volledig
Aan haar
Voorbij gegaan
Geplaatst door SannQ op 01-09-2009
Delen: