SannQ - Van die dingen - Gedichten en Korte Verhalen

Pannetje op fornuis

Hij laat de rook van zijn sigaret door zijn neus glippen
Voordat hij hem uittrapt en weer naar binnen gaat
Totaal verkleumd
En het zou hem niet verbazen als het zweet
Waarin hij zichzelf zojuist warm had gedanst
Bevroren tegen zijn arm geplakt zat
Waarom hij zich zo fanatiek in het dansen had gestort?
Geen idee
Nou ja
Hij had geen zin om te praten
Het was onnodig
En bovendien
Had hij toch niets nuttigs te vertellen
De behoefte ontbrak
Maar de hele avond thuis zitten
Dat was ook niks
Dan maar dansen
Dansen
Dansen
Terwijl hij naar haar keek
Hoe zij flirtte met iedere jongen
Die ook maar het minste greintje interesse in haar toonde
Hoe zij dan rondjes om hem heen danste
En de ene na de andere verleidelijke blik werpt
Zielig vond hij het
Vooral voor zichzelf
Hij kon het niet laten naar haar te kijken
En hij wist zeker dat zij het wist
Zij wist dat hij keek
En zij genoot er des te meer van
Hij kon het zien aan de blikken die zij
Heel af en toe
Maar vaak genoeg
In zijn richting wierp
Waarop hij deed alsof hij haar niet zag
Hoe lang zouden ze dit vol kunnen houden?
Hij vroeg het zich regelmatig af
Lang waarschijnlijk
Veel te lang dan goed voor ze was
Net als hun relatie
Het vuur was al jaren uit
Maar niemand wilde als eerste de pan van het fornuis halen
Zoiets
Meisjes probeerde zijn aandacht te trekken
Maar hij zag het niet
Of wel
Maar zodra hij even keek
Zag hij haar weer
Ze kwam op hem af
Keek hem aan
Wegkijken
Hij durfde niet
Langzaam wiegend op de muziek
Maakte ze een rondje om hem heen
Hij voelde het zweet over zijn borst lopen
Sloeg zijn ogen neer
En toen hij weer keek
Was ze weg
De beat trilde in zijn onderbuik
Nog even stond hij stil
Maar begon toen te dansen
Dansen
Dansen
Tot vroeg in de morgen