Archief » Maatschappij »
Woede
De vuisten gespannenKnokkels die wit uitslaan
Een onderbuikgevoel dat langzaam
Omhoog kruipt
De lippen strak
Wenkbrauwen staan donker
En dat onderbuikgevoel
Dat steeds sneller omhoog kruipt
De haren staan overeind
Vuurrode wangen
Terwijl dat onderbuikgevoel
Niet hoger kan dan het al is
De bebloede hand
Wrijft over het gezicht
Een rode veeg achterlatend
Wachtend tot de regen het wegwast
In dikke tranen
Van wraak
Die weken
In een plasje
Van verdriet
Geplaatst door SannQ op 17-11-2008
Delen:
