Prikken
Ze liep over straatIn een strakke lijn
Zonnebril op
En ze voelde haar ongemak
Haar bewust zijn
In haar rug prikte het
Die blik
Hij volgde haar
Al vanaf het moment
Dat ze de hoek van de straat om was
Ze had hem niet gehoord
Maar ze voelde hoe hij haar besloop
Zijn blik niet van haar af kon houden
Het gevoel dat hij haar elk moment zou kunnen bespringen
Deed haar stappen versnellen
Achterom kijken durfde ze niet
Ze voelde zich zwak
En boos
Hij was het niet waard
Ze zou hem wel eens de waarheid zeggen
Bij het volgende stoplicht...
Alle spanning in haar lijf bijeen geraapt
Draaide ze zich met een ruk om
Het vuur uit haar ogen spatte door haar zonnebril
De straat op
Maar daar was niemand
De straat was leeg
En vooral
Verlaten
Geplaatst door SannQ op 23-09-2008
Delen: