Laten gaan
Ik heb ze er allemaal ingestoptIn het tasje aan mijn schouder
Nog even en dan ben ik er vanaf
Die zorgen
Terwijl ik loop en het hengsel pijnlijk in mijn schouder
voel schuren
Realiseer ik me
Dat dit onze laatste kilometertjes samen zijn
Spannend en geruststellend tegelijk
Eenmaal bij de zee staat er een frisse wind
Ik neem een diepe zucht
Open het tasje
Als een vogeltje zo vrij
Vliegen ze weg
Ver weg
De lucht in
De zee over
Laat het gaan
Laten gaan
Geplaatst door SannQ op 10-06-2008
Delen: