SannQ - Van die dingen - Gedichten en Korte Verhalen

Gewoon

Ze stampt met haar voetje op de grond
"Nee!!!"
De moeder kijkt bezorgd naar haar dochter
Zachtjes streelt ze haar eigen vlees en bloed over de rood aangelopen wangetjes
waar dikke tranen als riviertjes naar beneden stromen
"Nee!!!"
Herhaalt de dochter
Moeder weet zich duidelijk geen raad
"Ssst, stil maar."
Probeert ze haar kroost te troosten
Waarop haar dochter nog harder begint te huilen
"Ik wil het niet!!!"
"Maar wat wil je dan wel?"
Probeert ze voorzichtig
Twee grote snottebellen glijden naar de bovenlip van haar dochter
"Gewoon!"
Krijst ze
"Gewoon?"
"Jahaaahaaaa"
De moeder bijt op haar onderlip
"Wat is gewoon?"
Met een zakdoek veegt ze de snotdruppels weg
"Gewoon!"
"Maar lieverd, ik weet toch niet wat ge..."
De dochter laat haar moeder haar zin niet afmaken
"Onzichtbaar zijn"
"Onzichtbaar zijn?"
Het gesnotter wordt minder
"Ja, ik wil onzichtbaar zijn"
De moeder kijkt haar dochter aan
"Waarom wil je onzichtbaar zijn?"
Het lipje van haar dochter begint weer te trillen
"Gewoohoon... omdat IK dat wil!!"
Stevig pakt de moeder haar dochter in haar armen
wiegt haar zachtjes op en neer
en voelt hoe tranen een plasje op haar schouder maken