Aardbeien
Het waaide hardHeel hard
En toch
toch was ze dat hele eind door de polder
naar hem toe komen fietsen
Hij had nog zo gezegd dat het niet hoefde
Dat hij wel naar haar kwam
Maar ze wilde er niks van weten
Ze stond erop naar hem te gaan
Wind of niet
Uitgeput trapte ze de laatste energie uit haar lijf
Ze was er bijna
En daar voor het huis
stond hij te wachten
op zijn lieve schat
Hij kon niet wachten
tot hij haar in zijn armen sluiten kon
Daar was ze dan eindelijk
De wind in haar haar
En haar wangen
vuurrood
Wat zag ze er mooi uit
Ze leek wel een aardbeitje
Een vers en zoet aardbeitje
Hij omarmde haar stevig
en kuste haar
op haar rode wangen
Geplaatst door SannQ op 13-03-2008
Delen: