SannQ - Van die dingen - Gedichten en Korte Verhalen

Mistig

De mist om je hoofd
Is bijna net zo dik
Als die erin

In de verte
Eerst één
Dan twee en drie
Lampjes
Die zich langzaam een weg
Proberen te banen door de mist

Je ogen doen hetzelfde
Proberen contouren te zien
In de duisternis

Koortsachtig zoeken ze
Naar een punt van herkenning
Als houvast
Wanneer je dat punt hebt
Is het makkelijker om naar het volgende te gaan

En je zo langzaam een weg te banen
Door de duisternis
Want alleen als je vooruit gaat
Heb je kans dat je de uitgang vindt

De lampjes naderen
Worden feller

Je ogen kunnen het bijna niet aan
Knijpen tot spleetjes
De lampen staan stil
Je loopt ze tegemoet

De deuren gaan open
Een felle lichtbundel
Overvalt je
Verblindt je
Maar het doet je beseffen
Dat je nog steeds kan zien
Wil zien

Zonder twijfel stap je in
Angst achter je latend
In het donker
Licht dringt je hoofd binnen
Op weg naar
het volgende station