SannQ - Van die dingen - Gedichten en Korte Verhalen

Glorie

Met een half lege whiskyfles in de hand
Kapotte sandalen
En zweetdruppels die van zijn voorhoofd biggelen

Zo zit hij daar
Zo denkt hij terug
Aan wie hij ooit was
Aan wie hij altijd wilde zijn
Wilde blijven

Geadoreerd door iedereen
Iedereen die van zijn bestaan af wist
Onder hartstocht en liefde werd hij bedolven

En nu
Hij neemt nog een slok
Nu heeft hij enkel nog zijn fles
Zijn beste vriend
Die hem nooit in de steek zal laten

Hij dept met een zakdoek in zijn trillende hand
Zijn voorhoofd

Drank verzacht de pijn
Pijn die het leven heet
Dokters kunnen er niks tegen doen
Maar drank...

Voorzichtig staat hij op
Zijn hand grijpt
In een reflex naar zijn rug
Zijn gezicht vertrekt van de pijn
Maar hervat zich snel
Het is een mooie avond

Drank verzacht de pijn
Het leven
Maar je krijgt er een andere pijn voor terug
In je rug
Je hoofd
En langzaam trekt het
Via al je ledematen
Naar je hart

Hij kijkt over het plein
Waar hij vroeger danste en sjanste
Eerst met elk meisje dat wilde
Later
Alleen nog maar met zijn mooie vrouw

Een lachje op zijn gezicht
Gaat over in een grimas
Hij legt zijn hand op zijn borst
Gaat voorzichtig zitten
Neemt nog een slok

Hij weet
Wat hij is
Vergane glorie